مولتیپل اسکلروزیس (MS)

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری بالقوه ناتوان کننده مغز و نخاع (سیستم عصبی مرکزی) است.

در بیماری MS، سیستم ایمنی به غلاف محافظ (میلین) که رشته های عصبی را می پوشاند حمله می کند و باعث ایجاد مشکلات ارتباطی بین مغز و بقیه بدن می شود. در نهایت، این بیماری می‌تواند باعث آسیب دائمی یا زوال اعصاب شود.

تبلیغات

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. درآمد تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

علائم و نشانه های MS بسیار متفاوت است و به میزان آسیب عصبی بستگی دارد و اینکه کدام اعصاب را تحت تأثیر قرار می‌دهد. برخی از افراد مبتلا به MS شدید ممکن است توانایی راه رفتن مستقل را از دست بدهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است دوره های بهبودی را بدون هیچ علامتی تجربه کنند.

هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. با این حال، درمان‌ها می‌توانند به تسریع بهبودی پس از حملات، اصلاح دوره بیماری و مدیریت علائم کمک کنند.

علائم

علائم و نشانه‌های MS ممکن است از فردی به فرد دیگر و در طول دوره بیماری بسته به محل رشته‌های عصبی آسیب‌دیده بسیار متفاوت باشد. علائم اغلب بر حرکت تأثیر می گذارد، مانند:

بی حسی یا ضعف در یک یا چند اندام که معمولاً در یک طرف بدن در یک زمان رخ می دهد، یا پاها و تنه
احساس شوک الکتریکی که با حرکات خاص گردن، به ویژه خم شدن گردن به جلو (نشانه Lhermitte) رخ می دهد.
لرزش، عدم هماهنگی یا راه رفتن ناپایدار

مشکلات بینایی نیز رایج هستند، از جمله:

از دست دادن جزئی یا کامل بینایی، معمولاً در یک چشم در یک زمان، اغلب با درد در حین حرکت چشم
دوبینی طولانی مدت
تاری دید

علائم MS ممکن است شامل موارد زیر نیز باشد:

لکنت زبان
خستگی
سرگیجه
سوزن سوزن شدن یا درد در قسمت هایی از بدن
مشکلات در عملکرد جنسی، روده و مثانه

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا به دلایل نامعلوم به پزشک مراجعه کنید.

دوره بیماری

اکثر افراد مبتلا به MS یک دوره بیماری عود کننده-فروکش کننده دارند. آنها دوره هایی از علائم جدید یا عود را تجربه می کنند که در طی روزها یا هفته ها ایجاد می شود و معمولاً به طور جزئی یا کامل بهبود می‌یابد. این عودها با دوره‌های آرام بهبودی بیماری همراه می‌شوند که می‌تواند ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد.

افزایش جزئی در دمای بدن می تواند به طور موقت علائم و نشانه های MS را بدتر کند ، اما این موارد عود بیماری در نظر گرفته نمی شوند.

حداقل 50 درصد از مبتلایان به MS عود کننده-فروکش کننده، در نهایت طی 10 تا 20 سال از شروع بیماری، پیشرفت ثابتی از علائم، با یا بدون دوره های بهبودی را تجربه می کنند. این به عنوان MS پیشرونده ثانویه شناخته می شود .

بدتر شدن علائم معمولاً شامل مشکلات حرکتی و راه رفتن است. میزان پیشرفت بیماری در افراد مبتلا به MSپیشرونده ثانویه بسیار متفاوت است .

برخی از افراد مبتلا به MS شروع تدریجی و پیشرفت مداوم علائم و نشانه ها را بدون هیچ گونه عود تجربه می کنند که به عنوان MS پیشرونده اولیه شناخته می شود .

علل

علت MS ناشناخته است. این یک بیماری خود ایمنی در نظر گرفته می شود که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت های خود حمله می کند. در مورد MS ، این نقص سیستم ایمنی، ماده چربی را که فیبرهای عصبی مغز و نخاع (میلین) را می پوشاند و از آن محافظت می کند، از بین می برد.

میلین را می توان با پوشش عایق روی سیم های برق مقایسه کرد. هنگامی که میلین محافظ آسیب می‌بیند و فیبر عصبی در معرض دید قرار می گیرد، ممکن است پیام هایی که در امتداد آن رشته عصبی حرکت می کنند کند یا مسدود شوند.

مشخص نیست که چرا MS در برخی افراد ایجاد می شود و در برخی دیگر نه. به نظر می رسد ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مسئول این امر باشد.

عوامل خطر

این عوامل ممکن است خطر ابتلا به MS را افزایش دهند:

سن. MSممکن است در هر سنی رخ دهد، اما شروع آن معمولا در حدود 20 و 40 سالگی رخ می‌دهد. با این حال، افراد جوان و مسن می توانند تحت تأثیر قرار گیرند.
جنسیت. زنان بیش از دو تا سه برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به MSعود کننده و فروکش‌کننده هستن
سابقه خانوادگی. اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر مبتلا به MS باشد، شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.
عفونت های خاص. ویروس های مختلفی با MS مرتبط شده اند ، از جمله اپشتین بار، ویروسی که باعث مونونوکلئوز عفونی می شود.
نژاد. افراد سفید پوست، به ویژه آنهایی که تبار اروپای شمالی هستند، در معرض بالاترین خطر ابتلا به MS هستند. افراد آسیایی، آفریقایی یا بومی آمریکایی کمترین خطر را دارند.
اقلیم. MS در کشورهای دارای آب و هوای معتدل از جمله کانادا، شمال ایالات متحده، نیوزلند، جنوب شرقی استرالیا و اروپا بسیار شایع تر است.
ویتامین D. داشتن سطوح پایین ویتامین D و قرار گرفتن کم در معرض نور خورشید با خطر بیشتر MS مرتبط است.
برخی بیماری های خود ایمنی. در صورت داشتن سایر اختلالات خودایمنی مانند بیماری تیروئید، کم خونی خطرناک، پسوریازیس، دیابت نوع 1 یا بیماری التهابی روده، خطر ابتلا به MS کمی بیشتر است.
سیگار کشیدن. سیگاری هایی که یک رویداد اولیه از علائمی را تجربه می کنند که ممکن است نشانه ام اس باشد، احتمال بیشتری نسبت به غیرسیگاری ها برای ابتلا به یک رویداد دوم که تایید کننده ام اس عود کننده و فروکش کننده است را تجربه می کنند.
عوارض